Strumyk - Wirtualne życie w wirtualnym mieście na wirtualnej wyspie

-Zrobiło się już późno- powiedziała Amelia. Pożegnała się z chłopakiem i odeszła.

- Hmm, taaa... - mruknął Will. Postanowił jeszcze posiedzieć nad rzeczką, mimo, że było ciemno jak w dupie i nie wiedział czy w ogóle trafi do domu. W końcu podniósł się i ruszył, tak sądził, w stronę miasta.

Natalie przyszła nad strumyk.
Usiadła na miękkiej trawie wsłuchując się w szmer strumyka.

"Nikogo tu nie znam. Noo, poza Williamem. Nie mam pracy, ani domu. Musze mieszkać w hotelu. Brakuje mi towarzystwa. Może wroce do...? NIE! Znowu te myśli. Wszystko się ułoży. Poznam więcej ludzi iwg.!..." - Rozmyślała Natalie.