Strumyk - Wirtualne życie w wirtualnym mieście na wirtualnej wyspie

- Miło mi... - powiedział odwzajemniając uścisk dłoni. "Amelia...Amelia...Huh?" - Ehm, znów mi głupio pytać, ale nie jesteś przypadkiem... Burmistrzem tej wyspy?

-Jestem- powiedziala i zaczerwienila sie- Ale na miejscu prosze, traktuj mnie jak normalną znajomą.

- Chyba dam radę - zaśmiał się Will. - Już udało mi się poznać szanowną vice.

-Sharon?? Kochana dziewczyna- zasmiała sie.

- Tak... Fakt. - spojrzał na dziewczynę. Wyglądała na jakby wystraszoną, mimo dojrzałego wyglądu. - Poznałem ją na takiej jakiejś prywatce. Wprosiłem się delikatnie mówiąc, ale tutaj ludzie są jacyś wyjątkowo sympatyczni - zaśmiał się Will.

-Bo to nasza wyspa- powiedziala i spojrzała na fale strumienia- Ty tez tu pasujesz.

- Tak sądzisz? Skąd ten wniosek?

-Staram się rozszyfrować cechy ludzi na samym początku znajomości- uśmiechnela sie.

- Ooch. I co odszyfrowałaś?

-Po tobie? Ze jesteś miły, raczej śmiały choć czasem ci śmiałości troche brakuje...

- Nono - powiedział z uśmiechem Will. - Całkiem nieźle. Co do ostatniego, to po prostu muszę się czasem zastanowić, jak coś zrobić, żeby nie zrobić z siebie kretyna - zaśmiał się. - Wcześniej nie zwracałem na to uwagi i jaki skutek? Żadna dziewczyna nie mogła ze mną wytrzymać...

-Ja jakoś mogę, no chyba ze nie zaliczam sie do dziewczyn- zaczela sie smiac.

- O, chodziło mi o wiesz... dziewczynę na dłużej... - "Damn. I znowu." pomyślał William. - Może na dłuższą metę jestem denerwujący, nie wiem.

-TO sie okaze- zasmiala sie.

- Heh... Tak mówisz... - odpowiedział Will niezbyt przekonany. Wgapił się w czarną już teraz wodę.